بررسی CBDCها و نحوه عملکرد آنها

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) نسخه های دیجیتالی ارزهای سنتی هستند که توسط بانک های مرکزی صادر و تنظیم می شوند. همانطور که جهان به طور فزاینده دیجیتالی می شود، علاقه فزاینده ای به CBDC ها به عنوان راهی برای مدرن کردن سیستم مالی و رسیدگی به برخی از چالش های ناشی از فناوری های دیجیتال وجود دارد. در این وبلاگ، مفهوم CBDCها، تفاوت آنها با ارزهای سنتی و ارزهای دیجیتال، و مزایا و معایب اجرای آن ها را بررسی خواهیم کرد. ما همچنین نگاهی در مورد آینده پول و تأثیر بالقوه CBDC ها بر سیستم مالی جهانی بحث خواهیم کرد. چه یک خواننده عمومی باشید و فقطدنبال کننده قیمت ارزهای دیجیتال باشید و چه حرفه ای در این زمینه، در این وبلاگ کریپتوباز یک بررسی کلی و مفید از این موضوع ارائه می دهیم.

مقایسه CBDCها با ارزهای دیجیتال 

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی و ارزهای دیجیتال هر دو شکل دیجیتالی پول هستند، اما چندین تفاوت اساسی بین این دو وجود دارد.

CBDCها نسخه های دیجیتالی ارزهای فیات سنتی هستند که توسط بانک های مرکزی صادر و تنظیم می شوند و به گونه ای طراحی شده اند که عملکردی مشابه با پول نقد فیزیکی داشته باشند و می توانند برای روزمره استفاده شوند.

معاملات آنها معمولاً توسط اعتبار بانک مرکزی صادرکننده پشتیبانی می شوند، به این معنی که آنها پول قانونی در نظر گرفته می شوند و می توان از آنها برای تسویه بدهی ها استفاده کرد.

در مقابل، ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هستند و توسط یک مقام مرکزی صادر یا تنظیم نمی شوند. آنها معمولاً مبتنی بر فناوری بلاک چین هستند و از رمزگذاری برای اطمینان از امنیت و ناشناس بودن استفاده می کنند. نمونه هایی از ارزهای دیجیتال عبارتند از بیت کوین BTC و اتریوم  ETH و لایت کوین. آنها در اکثر کشورها پول قانونی در نظر گرفته نمی شوند و توسط هیچ دولت یا بانک مرکزی حمایت نمی شوند. تفاوت مهم دیگری که بین آن ها وجود دارد این است که ارزهای بانک مرکزی دارای پشتوانه ی واقعی میباشند و قیمت آن ها به قیمت آن ارز فیات بر میگردد اما قیمت ارزهای دیجیتال به عرضه تقاضای آن بستگی دارد و معمولا پشتوانه ی واقعی ندارند(به جز بعضی از استیبل کوینها).

یکی دیگر از تفاوت های کلیدی، فناوری زیربنایی است به این معنی که CBDC ها می توانند بر اساس فناوری های مختلفی باشند، اما ارزهای دیجیتال عمدتاً مبتنی بر فناوری بلاک چین هستند.

آنها معمولاً برای تکمیل سیستم های پرداخت موجود و بهبود کارایی سیستم پولی طراحی می شوند، در حالی که ارزهای دیجیتال اغلب به عنوان جایگزینی برای ارزهای فیات سنتی در نظر گرفته می شوند.

پپتانسیل افزایش شمول مالی، بهبود انتقال سیاست پولی و کاهش خطرات ناشی از فناوری های دیجیتال را دارند، در حالی که ارزهای دیجیتال پتانسیل ارائه جایگزینی برای سیستم های مالی سنتی و افزایش آزادی مالی را دارند.

مزایای بالقوه CBDC ها

چندین مزیت بالقوه برای پیاده سازی ارزهای دیجیتال بانک مرکزی وجود دارد. برخی از مزایای اصلی عبارتند از:

افزایش شمول مالی:

این دسته از ارزها می توانند دسترسی افراد و مشاغلی را که در حال حاضر فاقد بانک هستند، به سیستم مالی آسان تر کنند. که این امر میتواند به افزایش رشد اقتصادی و کاهش فقر کمک کند.

انتقال سیاست پولی بهبود یافته:

 آنها می توانند اجرای سیاست های پولی بانک های مرکزی را با اجازه دادن برای هدف قرار دادن گروه های خاصی از افراد یا مشاغل آسان تر کنند که به ثبات اقتصاد و کاهش خطر بحران های مالی کمک کند.

کاهش ریسک عملیات بانکی:

با ارائه جایگزینی برای سپرده‌های بانکی سنتی به افراد و مشاغل، ریسک عملیات بانکی را کاهش میابد.

کاهش هزینه پرداخت ها:

با آسان تر و ارزان کردن تراکنش ها برای افراد و مشاغل، هزینه پرداخت ها را کاهش دهند. که به افزایش رشد اقتصادی کمک می کند.

افزایش امنیت و حریم خصوصی:

 با استفاده از رمزگذاری برای اطمینان از محافظت از داده های شخصی، امنیت و حریم خصوصی بیشتری را برای تراکنش ها فراهم میشود.

کنترل بهتر پول شویی و فعالیت های غیرقانونی:

آنها می توانند توانایی دولت ها و موسسات مالی را برای ردیابی و کنترل پول شویی و سایر فعالیت های غیرقانونی مثل پولشویی در دارک وب بهبود بخشند.

انعطاف‌پذیری بهتر در برابر حملات سایبری:

زیرساخت پرداخت انعطاف‌پذیرتری در برابر حملات سایبری فراهم دارند، زیرا می‌توان آن‌ها را راحت‌تر از سیستم‌های بانکی سنتی جدا و محافظت کرد.

خطرات و چالش های CBDC ها، مانند نگرانی های حفظ حریم خصوصی

در حالی که ارزهای دیجیتال بانک مرکزی دارای پتانسیل برای به ارمغان آوردن مزایای بسیاری هستند، همچنین چندین خطر و چالش در ارتباط با اجرای آنها وجود دارد. برخی از خطرات و چالش های اصلی عبارتند از:

نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی:

آنها می‌توانند با اجازه دادن به دولت‌ها و مؤسسات مالی برای ردیابی و نظارت بر تراکنش‌های فردی، نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی را افزایش دهند. این می‌تواند منجر به نگرانی‌هایی در مورد نظارت دولت و از بین رفتن حریم خصوصی شخصی شود.

چالش‌های سیاست پولی:

می‌توانند اجرای سیاست‌های پولی را برای بانک‌های مرکزی دشوارتر کنند، زیرا ممکن است نتوانند گروه‌های خاصی از افراد یا کسب‌وکارها را به اندازه ابزارهای سنتی سیاست پولی هدف قرار دهند.

خطرات امنیت سایبری:

می توانند در برابر حملات سایبری آسیب پذیر باشند، که می تواند منجر به خسارات مالی شود و اعتماد به سیستم را تضعیف کند.

چالش های قانونی و نظارتی:

می توانند چالش های قانونی و نظارتی را مطرح کنند، زیرا ممکن است به راحتی در چارچوب های قانونی و نظارتی موجود قرار نگیرند.

خطر عدم واسطه گری

می توانند بانک های تجاری را از بین ببرند و توانایی آنها در واسطه گری وجوه و ایجاد درآمد از خدمات پرداخت را کاهش دهند، که می تواند منجر به تغییر قابل توجهی در سیستم بانکداری سنتی شود.

خطرات عملیاتی:

آنها به سرمایه گذاری قابل توجهی در زیرساخت و فناوری نیاز دارند و می توانند خطرات عملیاتی مربوط به خرابی سیستم، نقض داده ها یا سایر مسائل عملیاتی را ایجاد کنند.

تأثیر بر سیاست پولی:

می توانند بر سیاست پولی بانک مرکزی تأثیر بگذارند، زیرا می توانند نحوه اجرای سیاست های پولی بانک مرکزی و نحوه تعامل آن با اقتصاد را تغییر دهند و به طور بالقوه منجر به از دست دادن کنترل بر عرضه پول شود.

آینده CBDCها و تأثیر آن بر سیستم مالی جهانی

آینده ارزهای دیجیتال بانک مرکزی و تأثیر آنها بر سیستم مالی جهانی هنوز نامشخص است، زیرا فناوری و پیاده سازی CBDC ها هنوز در مراحل اولیه توسعه هستند. با این حال، واضح است که آنها پتانسیل ایجاد تغییرات قابل توجهی را در سیستم مالی جهانی دارند.

این ارزها پتانسیل افزایش شمول مالی، بهبود انتقال سیاست پولی و کاهش خطرات ناشی از فناوری های دیجیتال را دارند. این می تواند به یک سیستم مالی جهانی باثبات تر و کارآمدتر منجر شود.

نتیجه گیری

در پایان، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی نسخه های دیجیتالی ارزهای سنتی هستند که توسط بانک های مرکزی صادر و تنظیم می شوند. در حالی که آنها پتانسیل ایجاد مزایای زیادی مانند افزایش شمول مالی، بهبود انتقال سیاست پولی و کاهش خطرات ناشی از فناوری های دیجیتال را دارند، چالش ها و خطراتی نیز در ارتباط با اجرای آنها وجود دارد، مانند نگرانی های حفظ حریم خصوصی، چالش های سیاست پولی، و خطرات امنیت سایبری آینده و تاثیر آنها بر سیستم مالی جهانی هنوز نامشخص است، اما واضح است که آنها پتانسیل ایجاد تغییرات قابل توجهی در نحوه استفاده و مدیریت پول را دارند. برای دولت‌ها، بانک‌های مرکزی و سایر ذی‌نفعان مهم است که به تحقیق و آزمایش با CBDCها ادامه دهند تا مزایا و خطرات آنها را درک کنند و اطمینان حاصل کنند که آنها به روشی امن، مطمئن و مفید برای همه اجرا می‌شوند.