امروزه هوش مصنوعی (AI) به‌سرعت در حال تبدیل شدن به یکی از اجزای کلیدی است. از کیف‌پول‌های دیجیتال گرفته تا ربات‌های معاملاتی و دستیارهای آن‌چین، عامل‌های هوش مصنوعی (AI Agents) به‌طور فزاینده‌ای در حال ورود به این حوزه هستند. اما با وجود این پیشرفت‌ها، نگرانی‌های امنیتی نیز به‌وجود آمده‌اند که نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت.
عامل‌های هوش مصنوعی: فرصت یا تهدید؟
عامل‌های هوش مصنوعی به‌عنوان سیستم‌هایی تعریف می‌شوند که قادر به انجام وظایف پیچیده به‌صورت خودکار هستند. این عامل‌ها با استفاده از پروتکل‌هایی مانند Model Context Protocol (MCP)، تصمیم‌گیری‌های خود را بر اساس ورودی‌های دریافتی انجام می‌دهند. اما همین انعطاف‌پذیری می‌تواند به‌عنوان یک نقطه ضعف امنیتی عمل کند.
پروتکل MCP: قلب تپنده عامل‌های هوش مصنوعی
پروتکل MCP به‌عنوان لایه کنترلی عمل می‌کند که رفتار عامل‌های هوش مصنوعی را مدیریت می‌کند؛ از انتخاب ابزارها گرفته تا اجرای کدها و پاسخ به ورودی‌های کاربران. اما این انعطاف‌پذیری می‌تواند به‌عنوان یک سطح حمله قدرتمند عمل کند که به مهاجمان اجازه می‌دهد تا از طریق افزونه‌های مخرب، دستورات را بازنویسی کرده، داده‌ها را مسموم کنند یا عامل‌ها را فریب دهند تا دستورات مضر را اجرا کنند.
مسیرهای حمله شناسایی‌شده توسط SlowMist
شرکت امنیتی SlowMist چهار مسیر حمله بالقوه را شناسایی کرده است که توسعه‌دهندگان باید به آن‌ها توجه کنند:
-
مسموم‌سازی داده‌ها (Data Poisoning): این حمله باعث می‌شود کاربران اقدامات گمراه‌کننده‌ای انجام دهند. این حمله با دستکاری رفتار کاربران، ایجاد وابستگی‌های نادرست و وارد کردن منطق مخرب در اوایل فرآیند، انجام می‌شود.
-
حمله تزریق JSON: این افزونه داده‌ها را از منبع محلی (که ممکن است مخرب باشد) از طریق فراخوان JSON بازیابی می‌کند. این می‌تواند منجر به نشت داده‌ها، دستکاری دستورات یا دور زدن مکانیزم‌های اعتبارسنجی با ارائه ورودی‌های آلوده به عامل شود.
-
بازنویسی عملکرد رقابتی: این تکنیک عملکردهای سیستم قانونی را با کد مخرب بازنویسی می‌کند. این باعث می‌شود عملیات مورد انتظار انجام نشود و دستورالعمل‌های مبهمی وارد شود که منطق سیستم را مختل کرده و حمله را پنهان می‌کند.
-
حمله تماس متقابل MCP: این افزونه باعث می‌شود یک عامل هوش مصنوعی با خدمات خارجی تأیید نشده از طریق پیام‌های خطای رمزگذاری‌شده یا درخواست‌های فریبنده تعامل داشته باشد. این سطح حمله را با اتصال چندین سیستم گسترش می‌دهد و فرصت‌هایی برای بهره‌برداری بیشتر ایجاد می‌کند.
جدول مقایسه مسیرهای حمله
| مسیر حمله | روش اجرا | پیامدها |
|---|---|---|
| مسموم‌سازی داده‌ها | وارد کردن منطق مخرب در ورودی‌ها | اقدامات گمراه‌کننده توسط کاربران |
| حمله تزریق JSON | بازیابی داده از منابع محلی مخرب | نشت داده‌ها، دستکاری دستورات |
| بازنویسی عملکرد رقابتی | جایگزینی عملکردهای قانونی با کد مخرب | اختلال در منطق سیستم، پنهان‌سازی حمله |
| حمله تماس متقابل MCP | تعامل با خدمات خارجی تأیید نشده | گسترش سطح حمله، بهره‌برداری بیشتر |
نتیجه‌گیری
با افزایش استفاده از عامل‌های هوش مصنوعی در حوزه رمزارزها، ضروری است که توسعه‌دهندگان و کاربران به مسائل امنیتی مرتبط با این فناوری‌ها توجه ویژه‌ای داشته باشند. پروتکل‌های کنترلی مانند MCP، در حالی که امکانات زیادی را فراهم می‌کنند، می‌توانند به‌عنوان نقاط ضعف امنیتی عمل کنند. بنابراین، اتخاذ تدابیر امنیتی مناسب و آگاهی از مسیرهای حمله بالقوه، برای حفظ امنیت سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی در حوزه رمزارزها حیاتی است.
آیا استفاده از عامل‌های هوش مصنوعی در حوزه رمزارزها را یک فرصت می‌دانید یا تهدیدی برای امنیت؟ تجربیات و دیدگاه‌های خود را با ما در میان بگذارید.
