
در روزهای آغازین ماه اوت، خبری تلخ از شهر لوگانو در سوئیس منتشر شد که جامعهی ارزهای دیجیتال را بهتزده کرد: تندیس ساتوشی ناکاموتو، خالق ناشناس بیتکوین، از محل نصبش ناپدید شده بود. تنها چیزی که باقی مانده بود، دو پای فلزی محکم به صفحهی پایه بود که با پیچ و مهره به زمین بسته شده بودند. این اثر هنری که توسط هنرمند ایتالیایی، والنتینا پیکوتزی، طراحی شده بود، بهصورت رسمی در سال ۲۰۲۴ و طی رویداد سالانه Plan ₿ Forum توسط شرکت تتر (Tether) رونمایی شده بود.
کمی بعد، قطعات شکستهی این تندیس در دریاچهی «چرزیو» پیدا شد؛ تندیس، به شکلی ویران در میان آب رها شده بود. با انتشار عکسهایی از صحنه، جامعهی کریپتو واکنشهای تندی نشان داد و گمانهزنیها دربارهی عاملان این اقدام شروع شد. یک کاربر در شبکهی اجتماعی X (توییتر سابق) مدعی شد که گروهی از جوانان مست، در نیمهشب اول اوت، این تندیس را تخریب کردهاند.
بیشتربخوانید: دزدیدهشدن مجسمه نمادین ساتوشی در لوگانو
واکنش جامعهی رمزارز و آغاز یک مطالبهگری مدنی
ساعاتی پس از انتشار تصاویر ویرانی تندیس، پائولو آردوئینو، مدیرعامل شرکت تتر، شخصاً وارد عمل شد. او در شبکههای اجتماعی، پیوندی از کمپین Change.org را منتشر کرد؛ یک طومار رسمی که خواستار بازسازی تندیس ساتوشی ناکاموتو بود.
نکتهی مهم اینجا بود: این طومار نهتنها از طرف جامعهی جهانی ارزهای دیجیتال پشتیبانی شد، بلکه طبق اطلاعات موجود، توسط گروهی از ساکنان شهر لوگانو راهاندازی شده بود. هدف ابتدایی، جمعآوری ۱۰۰۰ امضا بود. اما تا ساعت ۱۱ صبح روز ۸ اوت، این هدف نهتنها محقق، بلکه با ۱۰۳۰ امضا پشت سر گذاشته شد.
هنرمندی که عقب ننشست: بازسازی بدون چشمداشت مالی
والنتینا پیکوتزی، خالق این اثر هنری، با انتشار بیانیهای اعلام کرد که حاضر است تندیس را با هزینهی شخصی خود بازسازی کند. این تصمیم نهتنها مسئولیتپذیری هنرمند را نشان میدهد، بلکه اهمیت این اثر برای او و جامعهی کریپتو را بهخوبی به تصویر میکشد.
با این حال، بازسازی تندیس، تنها به خلق دوبارهی آن محدود نمیشود. برای نصب مجدد اثر، شهرداری لوگانو باید همکاری لجستیکی و امنیتی لازم را انجام دهد. بهویژه که درخواستها برای انتخاب مکان جدید و امنتری برای نمایش تندیس نیز در متن طومار دیده میشود. هدف، حفظ "دیدپذیری، ارزش هنری و امنیت فیزیکی" تندیس است.
ارتباط تتر با این تندیس چیست؟
اگر تصور میکنید تتر صرفاً یک حامی مالی بوده، باید نگاه دقیقتری داشته باشید. این شرکت، بهویژه با توجه به حضور گستردهاش در لوگانو و راهاندازی طرحهای آموزشی و زیرساختی با محوریت بلاکچین، خود را بخشی از توسعهی فرهنگی این شهر میداند. به همین دلیل، پائولو آردوئینو نهتنها حامی بازسازی تندیس است، بلکه این موضوع را یک مسئولیت شخصی تلقی میکند.
واکنش عاطفی او به بازگرداندن تندیس شکستهشده با یک شکلک قلب قرمز در پاسخ به پست «Satoshigallery» نشان داد که موضوع فراتر از یک نصب هنری ساده است. این تندیس، نمادی از حضور نمادین ساتوشی در فضای عمومی شهر و احترام به مفاهیم آزادی مالی و مالکیت فردی بود که بیتکوین نمایندگی میکند.
جزئیات بیشتر کمپین بازسازی در یک نگاه
موضوع | جزئیات |
---|---|
تعداد امضاهای ثبتشده | بیش از ۱۰۰۰ امضا تا تاریخ ۸ اوت (۱۱:۰۰ UTC) |
عامل تخریب | ادعای کاربران دربارهی گروهی از جوانان مست |
موقعیت کشف تندیس شکسته | دریاچهی Ceresio، اطراف لوگانو |
پیشنهاد هنرمند | بازسازی تندیس با هزینهی شخصی |
خواستههای کمپین | حمایت لجستیکی از سوی شهرداری + محل جدید و امن برای نصب مجدد |
حمایتکنندهی شاخص | پائولو آردوئینو (مدیرعامل تتر) |
چرا این تندیس اهمیت دارد؟
شاید بپرسید تندیسی فلزی از فردی که هیچکس چهرهاش را ندیده، چه اهمیتی دارد؟ پاسخ ساده نیست، اما عمیق است. **ساتوشی ناکاموتو فقط یک اسم نیست؛ او نماد یک انقلاب مالی است.** اثری هنری که به یاد او ساخته شده، فراتر از یک مجسمه است. این اثر، احترام به ارزشهاییست که بیتکوین بنا نهاد: تمرکززدایی، شفافیت، اعتماد بدون واسطه.
برای شهری مانند لوگانو که در خط مقدم پذیرش رمزارزهاست، نگهداری از این تندیس، نوعی تعهد به آیندهی دیجیتال محسوب میشود.
نتیجهگیری
با توجه به حمایت گسترده مردمی، تعهد هنرمند، و واکنش سریع مدیرعامل تتر، بهنظر میرسد بازگشت تندیس ساتوشی تنها یک مسئلهی زمانی باشد. اما چالشهای لجستیکی و امنیتی هنوز پابرجاست. مهمتر از بازسازی فیزیکی، حفظ ارزش نمادینیست که این تندیس نمایندگی میکرد. اگر بازسازی با دقت، همدلی و نگاه امنیتی کافی همراه نباشد، ممکن است دوباره شاهد آسیبپذیری چنین نمادهایی باشیم.