راش طلای کالیفرنیا، که با کشف طلا توسط جیمز مارشال در کارخانه ساتر در ژانویه 1848 آغاز شد، نقطه عطفی در تاریخ آمریکا بود. در ابتدا، جان ساتر، صاحب آسیاب، نگران هجوم مردم بود، اما این کشف منجر به بزرگترین و مشهورترین هجوم طلا در جهان شد. در طول سال‌های 1848 و 1849، کاوش‌گران، معروف به 49، به کالیفرنیا هجوم آوردند و به سرعت جمعیت و چشم‌انداز را تغییر دادند.
مناطق غنی از طلا از رودخانه آمریکا تا کوه های سیرا با اکتشافات بعدی در رودخانه پر و زهکشی رودخانه ساکرامنتو گسترش یافت. تا سال 1850، جمعیت کالیفرنیا به بیش از 25000 نفر افزایش یافت و مردم از سراسر جهان را به خود جذب کرد. عجله طلا به بزرگترین و غنی ترین اکتشاف در سطح جهان تبدیل شد و اکتشافات قبلی در شرق ایالات متحده را تحت الشعاع قرار داد.
در ابتدا، استخراج پلاسر غالب بود، اما با کاهش طلای قابل دسترس، توجه به ذخایر لود معطوف شد. عملیات در مقیاس بزرگ، از جمله استخراج معدن هیدرولیک و لایروبی خط سطل، مورد استفاده قرار گرفت که باعث آسیب زیست محیطی قابل توجهی شد. علیرغم کارآمدی آنها، هر دو روش در نهایت در ایالات متحده غیرقانونی شدند.
قبل از هجوم طلا، کالیفرنیا ساکنان کمی داشت، اما هجوم جستجوگران تا سال 1849 آن را به یک نیروگاه اقتصادی تبدیل کرد. استخراج معدن برای چندین دهه ادامه یافت و سرنوشت کالیفرنیا را شکل داد. اگرچه مقررات زیست محیطی مدرن، استخراج معادن در مقیاس بزرگ را چالش برانگیز می کند، این ایالت همچنان منابع معدنی دست نخورده را در خود جای داده است. راش طلای کالیفرنیا نه تنها منطقه را تعریف کرد، بلکه بر جستجوگران برای کشف طلا در سایر ایالت های غربی مانند اورگان، آیداهو، نوادا، آریزونا و مونتانا نیز تأثیر گذاشت.