آیا آینده شبکه های لایه 2 بدون رمز است؟بررسی نظرات کارشناسان اکوسیستم اتریوم

در سال‌های اخیر، راه‌حل‌های Layer-2 به عنوان یک راه‌حل محبوب برای مشکلات مقیاس‌پذیری که شبکه اتریوم با آن مواجه است، ظاهر شده‌اند. هدف این راه حل ها کاهش بار روی بلاک چین اصلی اتریوم با پردازش تراکنش های خارج از زنجیره است، در حالی که همچنان سطح بالایی از امنیت و عدم تمرکز را حفظ می کند. با این حال، بحث های فزاینده ای در جامعه اتریوم ETH در مورد نقش توکن ها در شبکه های لایه 2 وجود دارد. برخی از کارشناسان معتقدند که راه‌حل‌های لایه 2 بدون رمز آینده هستند، در حالی که برخی دیگر استدلال می‌کنند که توکن‌ها جزء ضروری هستند. در این بلاگ از کریپتوباز، هر دو طرف بحث را بررسی خواهیم کرد و پیامدهای آینده بدون نشانه برای بلاک چین های لایه 2 را بررسی خواهیم کرد!

شبکه های لایه 2 چیست؟

شبکه‌های لایه ۲ پروتکل‌هایی هستند که در بالای بلاک چین اتریوم عمل می‌کنند و راهی برای اجرای تراکنش‌های خارج از زنجیره ارائه می‌کنند و در عین حال امنیت و تمرکززدایی بلاک چین را حفظ می‌کنند. انواع مختلفی از لایه 2 وجود دارد، از جمله کانال های حالت، زنجیره های پلاسما و رول آپ ها. هدف این راه حل ها افزایش توان عملیاتی شبکه اتریوم با کاهش تعداد تراکنش هایی است که باید روی بلاک چین اصلی پردازش شوند.

نقش توکن ها در شبکه های لایه 2 چیست؟

توکن ها به طور سنتی جزء اساسی شبکه های لایه 2 بوده اند. از آنها برای پرداخت هزینه های تراکنش، تشویق اعتباردهندگان و تامین نقدینگی استفاده می شود. علاوه بر این، توکن‌ها اغلب برای مشارکت در فرآیندهای حکمرانی و تصمیم‌گیری در شبکه مورد نیاز هستند. با این حال، برخی از کارشناسان استدلال می‌کنند که توکن‌ها ممکن است برای عملکرد موفقیت‌آمیز راه‌حل‌های لایه 2 ضروری نباشند.

طرفداران شبکه های لایه 2 بدون رمزارز

طرفداران شبکه های لایه 2 بدون توکن، استدلال می کنند که توکن ها اصطکاک غیر ضروری برای کاربران ایجاد می کنند و مانع پذیرش می شوند. آنها معتقدند که راه حل های بدون رمز، که از قیمت لحظه ای اتریوم ETH موجود به عنوان ارز تراکنش استفاده می کنند، مشارکت کاربران در شبکه های لایه 2 را بدون نیاز به توکن های اضافی آسان تر می کند. علاوه بر این، راه‌حل‌های بدون رمز می‌توانند پیچیدگی شبکه را با حذف نیاز به اقتصاد توکن، مانند صدور و توزیع توکن، کاهش دهند. 

طرفداران شبکه های لایه 2 با رمزارز

از سوی دیگر، طرفداران شبکه های لایه 2 توکن شده استدلال می کنند که توکن ها مزایای متعددی را برای شبکه فراهم می کنند. توکن ها می توانند اعتباردهندگان را تشویق کنند تا صادقانه رفتار کنند و نقدینگی را در اختیار شبکه قرار دهند. علاوه بر این، توکن‌ها می‌توانند برای تأمین مالی توسعه و سایر فعالیت‌های درون اکوسیستم استفاده شوند. علاوه بر این، توکن ها می توانند ایجاد برنامه های کاربردی جدید و موارد استفاده در شبکه را تسهیل کنند.

پیامدهای یک آینده بدون رمز برای شبکه های لایه 2

اگر شبکه‌های لایه ۲ بدون توکن شوند، می‌تواند پیامدهای مهمی برای اتریوم داشته باشد. تقاضا برای توکن ها ممکن است کاهش یابد، که می تواند بر ارزش توکن های موجود تأثیر بگذارد. بعلاوه، تشویق اعتباردهنده ها و توسعه بودجه در داخل اکوسیستم ممکن است چالش برانگیزتر باشد. با این حال، آینده‌ای بدون رمز می‌تواند راه‌حل‌های Layer-2 را برای مخاطبان گسترده‌تری قابل دسترس‌تر کند و باعث پذیرش و استفاده شود.

در پایان، بحث بر سر نقش توکن ها در شبکه های لایه 2، با استدلال های معتبر در هر دو طرف، یک بحث مداوم است. راه‌حل‌های بدون رمزارز بومی، سادگی و دسترسی را ارائه می‌دهند، در حالی که راه‌حل‌های توکن‌شده، مشوق‌ها و فرصت‌های تأمین مالی را فراهم می‌کنند. در نهایت، آینده شبکه های Layer-2 ممکن است یک رویکرد ترکیبی باشد که راه حل های توکن شده و بدون توکن را در خود جای دهد. صرف نظر از نتیجه، توسعه شبکه های لایه 2 یک گام اساسی به سوی اکوسیستم اتریوم مقیاس پذیرتر و کارآمدتر است.